Πρόγραμμα κατάρτισης εναλλακτικού τουρισμού: Άσκηση ως ναυαγοί

Και έφτασε το πολυπόθητο email. "Μετά από κλήρωση , ανάμεσα στους σπουδαστές του προγράμματος κατάρτισης Εναλλακτικού Τουρισμού που υλοποιείται από την Αμερικανική Γεωργική Σχολή στο πλαίσιο του προγράμματος «Νέα Γεωργία για τη Νέα Γενιά» θα επιλέξουμε 8 για την συμμετοχή στην άσκηση της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης, 24 ώρες σε σχεδία."

Η σκέψη: "μακάρι να είμαι στους οχτώ. Θα είμαι στους οχτώ!" Λαμβάνω τηλεφώνημα λίγες μέρες μετά: "Δυστυχώς μετά από την κλήρωση δεν είστε στους 8". Αμέσως μετά από λίγα λεπτά και δεύτερο τηλεφώνημα: "Μετά από άρνηση ενός, επιλεχθήκατε να είστε εσείς ένας από τους 8". Η χαρά σε άλλο επίπεδο!

Φτάνουν οι μέρες και για την μεταφορά μου επιλέγω το αυτοκίνητο μου. Λίγες ώρες πριν την ώρα που θα έπρεπε να είμαι στην Ν. Αγχίαλο, ανάβει η ένδειξη υψηλής θερμοκρασίας στο καντράν. Πηγαίνω στο γκαράζ. "Φλάντζα! Το αφήνεις εδώ δεν πας πουθενά!"
Συνεχής επικοινωνία με την Α.Γ.Σ. και την συνοδοιπόρο την Φ. (τη μοναδικό ναυαγό που γνώριζα).

Μεταβαίνουμε  μαζί στην Ν. Αγχίαλο με ΚΤΕΛ μέσω Τρικάλων. Φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Εκεί είναι ήδη μαζεμένοι σε στρογγυλή τράπεζα οι ναυαγοί και ο Ν. Κ., υπεύθυνος της άσκησης από την ΕΟΔ. Λίγα λόγια διαδικαστικά και πηγαίνουμε για φαγητό.

Την επόμενη μέρα ξύπνημα στις 06.10. Τρέξιμο 2χλμ - γνωριμία με το περιβάλλον της Ν. Αγχιάλου, επιστροφή, πρωινό και ραντεβού με ψυχολόγο. Δίνει το ΟΚ,  είμαστε ικανοί για την άσκηση!

Μπαίνουμε σε μίνι βαν, φτάνουμε στο λιμάνι. Τα ρούχα μας, ένα νερό και κάτι αποξηραμένα φρούτα, μπανάνα και μπάρες θα είναι τα εφόδια μας για το επόμενο 24ωρο. Μας φοράνε τα σωσίβια. Επιβίβαση στα φουσκωτά της ΕΟΔ. Μπροστά οι μηχανές με κατεύθυνση το Datum. Μας περιμένει το σκάφος του λιμενικού. Στα χέρια μας το βαρελάκι. Το πετάμε. Ανοίγει, φουσκώνει και εγένετο στο λεπτό πλωτή σχεδία.

Μπαίνουμε μέσα. Ώρα 10:45 18/10/2019, 7 ναυαγοί, ένας διασώστης και μια ερευνήτρια. Τα σκάφη αποχωρούν, παραμένει ένα της ΕΟΔ σε απόσταση. Αρχίζει να μετράει ο χρόνος. Τακτοποιούμαστε σε θέσεις περιμετρικά με τα πόδια στο κέντρο. Μια σχεδία για 10 άτομα, μια σχεδία που θα μπορούσε να βρίσκεται ο καθένας μας σε περίπτωση ναυαγίου.

Ανοίγουμε την σακούλα που ήταν ήδη μέσα και περιείχε τον εξοπλισμό ανάγκης. Φωτοβολίδα, καπνογόνα, σφουγγάρια για να στραγγίζουμε το νερό, ένα μικρό δοχείο -φτυαράκι- για να βγάζουμε το νερό που τυχόν θα εισέλθει στην σχεδία μας, καθρέπτης για σινιάλο σε πλοία ή στην στεριά, μαχαίρι με στρογγυλή μύτη, υλικά για να μπαλώσουμε τυχόν σχίσιμο της σχεδίας, 2 τηλεσκοπικά κουπιά, τρόμπα, δραμαμινες. Τις κατάπιαν προληπτικά όλοι εκτός εμού και της Δ.

Ο διασώστης έφερε μαζί του ασύρματο και συσκευή εντοπισμού. Κάτι που σε πραγματικό σενάριο μπορεί να υπάρχει σε πλοίο σε κοινή θέα για την περίπτωση ναυαγίου.

Ο καιρός νηνεμία, μπουνάτσα που λένε και οι ναυτικοί. Ο ήλιος κάνει την εμφάνιση του μέσα από τα σύννεφα. Είναι ανοιχτά και τα δύο ανοίγματα της σχεδίας. Αν σε βλέπει ο ήλιος ψήνεσαι. Η διάταξη μας, πλάτη στα τοιχώματα και πόδια στο κέντρο ή μαζεμένα και ανά λίγα λεπτά εναλλαγή. Πιάσιμο, ανάγκη για τέντωμα. Ανάγκη για οριζόντια θέση.

Περνάει η ώρα, το σκάφος της ΕΟΔ μας φέρνει έναν ακόμα ναυαγό. Είμαστε πλέον 10 άτομα σε μια σχεδία για 10. Στριμωγμένοι περισσότερο. Είχαμε γίνει μια ομάδα αυτές τις ώρες με τους υπόλοιπους 8 και ο νεότερος δεν ήταν καλοδεχούμενος. Μας περιόριζε. Θέλαμε το γρηγορότερο να φύγει...

Με την κουβέντα μας κέρδισε. Παρέμεινε όμως ένας επιπλέον και θέλαμε να φύγει για να είμαστε λίγο καλύτερα. Άρχισε να φυσάει. Κάπου κάπου με προβατάκια στις κορυφές των κυμάτων. Κουνούσε αρκετά. Η ερευνήτρια, ο νέος και η Μ. ανακατεύτηκαν και ας είχαν πάρει δραμαμίνες όπως προβλεπόταν προληπτικά. Στις 7 περίπου έρχεται το σκάφος που θα έπαιρνε τους 2 πρώτους. Πλέον μπορούσες να τεντωθείς. Ήταν σίγουρα πιο άνετα. Ήμασταν οριακά οριζόντιοι, ο ένας δίπλα στον άλλον με τα πόδια του άλλου στο κεφάλι σου. Τέσσερις από την μια πλευρά και τέσσερις από την απέναντι. Αλλάζει και ο διασώστης. Το κύμα που είναι στα 20 εκατοστά σε κάνει να νιώθεις το στομάχι που ανακατεύεται. Ο ήλιος δύει και η θέση μας αρχοντική. Λίγα εκατοστά πάνω από τα κύματα, μέσα στην θάλασσα. Κλείνουμε το ένα παράθυρο της σχεδίας.

Το πρόβλημα που συνεχώς σκεπτόμαστε είναι πως θα πάμε τουαλέτα. Αυτός είναι και ο λόγος που αποφεύγαμε οι περισσότεροι να πιούμε νερό. Να μπούμε στη θάλασσα, να βραχούμε και να επιστρέψουμε στη σχεδία απορρίπτεται. Θα φέρναμε νερό στη σχεδία και τα ρούχα μας θα ήταν βρεγμένα. Επομένως έπρεπε να το λύσουμε ή με κάποιο μπουκάλι ή κάνοντας την ανάγκη μας στη θάλασσα κρατημένοι από κάτι και βρισκόμενοι πάνω στα τοιχώματα της σχεδίας. Ήμασταν όμως ομάδα. Και ως ομάδα ενεργήσαμε, χωρίς να βραχούμε, κάνοντας και το μπιντε μας...

Φαγητό, λίγους ξηρούς καρπούς. Ο Κ. μπάρες με ταυρίνη και καφεΐνη! Οι διασώστες άλλαζαν κάθε 6 ώρες. Εμείς έπρεπε να κοιμηθούμε. Η Μ. ζαλίστηκε και έκανε αυτό που κάνουν όλοι στα καράβια. Εκτός της σχεδίας, έδωσε το σύνθημα και ο χώρος για να βγάλει το κεφάλι της έξω απελευθερώθηκε σε χρόνο dt. Αμέσως έγινε καλά και πάλι ευδιάθετη.

Εγώ κρυώνω από το κάτω μέρος. Βρίσκομαι στην μια πλευρά της σχεδίας. Βάζω από κάτω παπούτσια, μπουκάλια με νερό, πετσέτα, τα σφουγγάρια και πάλι κρυώνω. Ο διασώστης Ν. μου δίνει το μπουφάν του να σκεπαστώ. Χίλια ευχαριστώ! Και πάλι κρυώνω. Αλλάζω θέση με την Μ. που ήταν στο κέντρο της σχεδίας και νιώθω καλύτερα. Πλέον με ζεσταίνουν δύο αριστερά και δεξιά μου.

Πλησιάζει 12 το βράδυ. Νέος διασώστης που όμως η κούραση μας έκανε λίγο απολίτιστους μαζί του. Κορμιά κάτω και καληνύχτα. Ξυπνάω κατά καιρούς. Κλείνουμε το φως, ξυπνάω ζεστός! Ήμουν σκεπασμένος με αλουμινοκουβέρτα!!! Έκανε θαύμα! Ήταν δύο αλουμινοκουβέρτες που μας άφησε ο διασώστης Ν. Κλείσαμε και το δεύτερο παράθυρο και ήταν πολύ καλά από θέμα θερμοκρασίας.

Περνάει η ώρα, φτάνει 6 το πρωί. Αλλάζει διασώστης. Πάλι ο διασώστης Α. Αν και νύχτα ακόμα, μιλήσαμε αρκετά. Το ότι ήταν γνώριμος έκανε την Μ. πιο εύκολη στον ύπνο.
Ξημερώνει. Πλέον γνωρίζουμε ότι σε λίγες ώρες θα μας βρουν (τέλος άσκησης).

Πλησιάζει 10. Έρχονται, δυστυχώς μόνο τα θαλάσσια μέσα. Επιλέγω να διασωθώ μέσα από το νερό και όχι πατώντας στην Zodiac της ΕΟΔ από την σχεδία. Βουτώ στη θάλασσα, κάνω τον τρομαγμένο, προσπαθώ να πνιγώ, σφυρίζω με την σφυρίχτρα, φωνάζω βοήθεια και νιώθω έναν βατραχάνθρωπο να με πλησιάζει. Με καθησυχάζει, με απαλές κινήσεις με τραβαει προς το διασωστικό. Μου λέει θα σε τραβήξουμε πάνω με δίχτυ. Το νιώθω γύρω μου, λίγο άβολα όταν κοιτάζω προς τα κάτω καθώς είμαι περιτυλιγμένος από αυτό σαν λουκάνικο. Τελειώνει όμως τόσο γρήγορα που δεν σου δίνει χρόνο να φοβηθείς. Είμαι πλέον στο διασωστικό. 

Με πλησιάζουν άλλοι διασώστες. Με ρωτάνε πως είμαι, μου βάζουν αλουμινοκουβέρτα κάτω από το σωσίβιο και στα πόδια. Ζεσταίνομαι. Ανεβαίνουν και τα υπόλοιπα παιδιά. Είμαστε όλοι σώοι!

Όλο αυτό το έζησα σε μορφή σεναρίου. 24 ώρες μέσα σε σχεδία. Όχι όμως σε πραγματικό ναυάγιο αλλά σε μορφή άσκησης.

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους διασώστες της ΕΟΔ. Όχι για τις ενέργειες τους τώρα, σε αυτήν την άσκηση, αλλά για τις ενέργειες που κάνουν εκτός άσκησης. Για τους ανθρώπους που έχουν σώσει με κίνδυνο την ζωή τους, για τις φορές που βρίσκονται αντιμέτωποι με πτώματα, για τις φορές που αισθάνονται ότι δεν κατάφεραν να κάνουν τίποτα, φεύγοντας άπραγοι. Και όχι, δεν τους πληρώνει το κράτος, εθελοντές είναι.

Θα ήθελα,  αν κάποιος  διάβασε το κείμενό μου μέχρι εδώ, να κοιτάξει και τον διπλανό του. Να σώσει τον διπλανό του με κάθε έννοια του σώζω, με κάθε έννοια του πνιγμού. Όταν και όποτε ζητάει βοήθεια. Δεν χάνεις, μόνο κερδίζεις.

Και δυστυχώς οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κίνδυνο και ζητάνε βοήθεια είναι πολλοί. Και ναι, δεν έχει διαφορά αν είναι άσπρος, μαύρος, βοσκός ή πολιτικός μηχανικός αυτός που βρίσκεται σε κίνδυνο. Είμαστε όλοι άνθρωποι του κόσμου, του πλανήτη που λέγεται Γη.

Και όταν θα βοηθήσεις κάποια στιγμή κάποιον θα νοιώσεις τόσο χαρούμενος, μα τόσο χαρούμενος....

Η  άσκηση της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης  έγινε σε συνεργασία με την Αμερικανική Γεωργική Σχολή, το Λιμενικό Σώμα, την 111 Πτέρυγα Μάχης,  την Πολεμική Αεροπορία, την Ιατρική Σχολή ΑΠΘ (εργαστήριο Ιατρικής Φυσικής), το ΕΚΑΒ, την ΕΜΥ,  την εταιρεία σωστικών μέσων Lalizas,  την εταιρεία υπηρεσιών γεωπληροφορικής Terra Spatium και την Aegean. 

Συμμετέχοντες απόφοιτοι του τμήματος εναλλακτικού τουρισμού: Ηλίας Σταματέλος, Φωτεινή Τάτση, Μαρία Ζιώγα, Βασίλης Ράπτης, Δομινίκη Τζιάκα, Δήμητρα Κουκουβίνου.